Calatrava mon amour..
Per gentile concessione dell’autrice (Cristina Marson)
” El Calatrava ”
Na séra in Canàl Grande, pareva “guère stélari”
na chiàta véniva vanti, co un pónte luminoso
gèra na novità, ben vista da Caciari …
chi aplàudiva l’opera, e chi gera rabìoso …
de nòte la cerimònia, xe sta fata in sordìna
par far l’inaugurasìon, de sto gran progèto
che tra polemiche, i se ga svodà la muxìna
par aver un pónte, che se prospèta imperfèto
méso par colegàr P.Roma e Santa Lucia
sto arco de aciàio sovrasta le sponde
su un panoràma che no sta in sintonia
e quasi Venèssia da drìo la nascónde
se ti va al céntro, el pónte se move
te fa maresèla … el stòmego se misià
co i scalìni de véro, se mèti che piòve
la xènte se màsa, la càsca, la sbrìsa
par carità, a tanti anca el ghe piaxe
pol èser carìn, ma qua nol se intòna,
no xe cativèria, ma zà in prima fase
i venèssiani ga dito “sto qua no funsiòna”
par mantegnìrlo, xe na gran spéxa
col tacuìn vèrto par la manutensión
ogni dó xórni vien fòra na sféxa
e crèpa le basi de sta costrusión …
tacàda de fiànco, se quésto no basta
el ga na ovovia che costa milioni
partia solo do volte perche’ sempre guasta
se podarìa uxàrla par métarghe i bòmboni !
Adèso còsa fèmo de sto pugno su un òcio
se continua a giustàrlo, e butèmo via schèi?
Lo règalemo a Disneyland, e fèmo tuto un bòcio
insiéme a l’ovovia par far xogàr i putèi !
Cristina Marson, 31 luglio 2014
Gruppo 25 aprile 